عصمت حضرت زینب
عصمت ازدرجات عالیه ومقامات سامیه است ولذامخصوص خواص عباد که انبیای عظام واوصیای فخام آن هاشده ومعنی آن نگاه داری ازلغزش ها وزلل ها است ودراصطلاح عبارت است از قوه ی موهوبیه الهیه که به واسطه ی آن خوداززلل هاولغزش هانگه بدارند،به طریقی که سلب اختیارکه لازمه تکلیف است ازمصوب له نشود.
سنت وحکمت اعطاءاین موهبت به انبیاواوصیاواضح است:بدیهی است کسی راکه خلاق عالم ریاست تامه و
ولایت عامه بربندگان اعطا نموده،اگرچنان چه قوه عاصمه به آن ها عنایت ننمایدکه به واسطه ی آن خودرااززلل وخطانگه داری نمایندسبب اختلال نظام شود،چراکه اگرازآن هاخطایی سرزندنه تنها خودبه هلاکت
رسندبلکه عامه ی ناس رافاسد نمایندبه جهت این که اختیار کافه ناس به آن ها واگذارشده است.(برگرفته ازکتاب خصایص زینبیه)
غیرت حضرت زینب(س)
ازجمله ملکات حسنه و اوصاف مستحسنه،صفت جلیله ی غیرت است.وازعلایم ایمان است:(المومن غیور) واخباردرمدح آن بسیارواردشده است.واین صفت مراتبی دارد:
اول:غیرت بردین.
دوم:غیرت برجان وناموس.
سوم:غیرت برحفظ اموال.
پوستر زینبی
دلنوشته زینبی
آسمانِ اندوه های زینب (س)، آن روز، بارانی تند فرو ریخت و بذری که برادر، با نثار خون، در سرخ دشت کرب و بلا پاشیده بود درخت شد؛ خطبه! این بار، برادر بود که توفان را آرام کرد؛ از بام نیزه. و خواهر، با نگاه بر خورشید مشفق گونه که بر نیزه ها گل کرده بود، خطبه شکاند؛ چشم در چشم برادر: یک روز بر دوش پیامبر (ص) و دیگر روز بر نیزه مردمانی خیره سر، و بر لب گل نغمه های قرآن! آری! این سر برادر بود، آن هنگام که دسته دسته سنگ های غُراب فام، از بام های خانه پرواز می کردند و بر پیشانی بلند سپیده دمان گل انداخته بودند؛ و آن سوتر، خواهری که پرده محمل به یک سو می زد و با دیدن آن باغ پر از لاله، سر به چوبه محمل آشنا می ساخت.